Het ministerie van LNV (Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit) heeft op 12 oktober 2006 een aanvraag van ontgrondingsmaatschappij Smals voor werkzaamheden rond de dassenburcht op de Dommelsvoort in Beers afgewezen. De aanvraag betreft een ontheffing voor het uitvoeren van landschappelijke ingrepen in de onmiddellijke nabijheid van de burcht. De burcht staat op de nominatie om te verdwijnen om plaats te maken voor een recreatiepark. De dassen zullen daarbij volgens de plannen verplaatst worden naar het Gassels Broek (zie Achtergrondinformatie).
De argumenten die LNV geeft voor het weigeren van de ontheffing zijn met name dat de ingrepen al uitgevoerd waren op het moment dat de ontheffing werd aangevraagd. Er is sprake van een overtreding, aangezien een ontheffing aangevraagd dient te worden voordat de werkzaamheden plaatsvinden. Het betreft artikel 11 van de Flora- en Faunawet, waarin wordt gesteld dat het leefgebied van een beschermde soort niet mag worden aangetast. Omdat de graafmachines van de ontgronder de burcht inmiddels tot een afstand van 100 meter zijn genaderd is het foerageergebied van de dassenfamilie Dommelsvoort inmiddels behoorlijk aangetast c.q. vernietigd.
Het ministerie raadt de ontgronder ten stelligste aan maatregelen uit te voeren "om te voorkomen dat de gunstige staat van instandhouding van de soort verder in het geding komt". Concreet houdt dit onder meer in dat binnen 5 jaar het compensatiegebied Gassels Broek ingericht moet zijn met 30 kilometer lijnvormige landschapselementen (heggen, houtwallen, singels, e.d). Verder moet een plan van aanpak voor de verplaatsing van de dassenfamilie worden opgesteld. Als de inrichting van het dassenleefgebied Gassels Broek en de verplaatsing van de dassenfamilie niet binnen 5 jaar gerealiseerd worden zal het gebied rond de huidige burchtlocatie Dommelsvoort structureel dienen te worden ingericht als permanent dassenleefgebied.
De Stichting Dassenwerkgroep Brabant is verheugd over het feit dat een overtreding van de Flora- en Faunawet, die betrekking heeft op aantasting van het foerageergebied van de das, wordt bestraft. Als hiermee een trend wordt gezet zal het in de toekomst gemakkelijker zijn om dergelijke overtredingen aan te pakken. Daarnaast is het bemoedigend dat er een termijn wordt gesteld waarop de voorgenomen inrichting van het gebied gereed moet zijn. Waar we echter onze bedenkingen bij hebben is de tijdslimiet voor verplaatsing. Naar onze mening kan van verplaatsing pas sprake zijn als de beoogde biotoopverbetering ook daadwerkelijk een feit is. Dit wil zeggen dat de aangelegde landschapselementen voldoende volgroeid moeten zijn om te kunnen spreken van een effectieve verbetering van het foerageergebied, met een toegenomen voedselaanbod, voldoende dekking, schaduwvorming etc. En dat is zelfs binnen de gestelde termijn van 5 jaar niet te realiseren.
